Interwencja w sprawie odstąpienia od planów przeniesienia do Lubina Muzeum Poczty i Telekomunikacji we Wrocławiu
Interwencja poselska skierowana do Cezarego Przybylskiego - Marszałka Województwa Dolnośląskiego, Jacka Sutryka - Prezydenta Wrocławia, Andrzeja Jarocha - Przewodniczącego Sejmiku Województwa Dolnośląskiego oraz Jarosława Charłampowicza - Przewodniczącego Rady Miejskiej Wrocławia w sprawie odstąpienia od planów przeniesienia do Lubina Muzeum Poczty i Telekomunikacji we Wrocławiu.
Do: Cezary Przybylski - Marszałek Województwa Dolnośląskiego, Jacek Sutryk - Prezydent Wrocławia, Andrzej Jaroch - Przewodniczący Sejmiku Województwa Dolnośląskiego, Jarosław Charłampowicz - Przewodniczący Rady Miejskiej Wrocławia
Szanowni Państwo!
Zwracam się do Pana z pismem w sprawie planów Urzędu Marszałkowskiego Województwa Dolnośląskiego dotyczących przeniesienia Muzeum Poczty i Telekomunikacji we Wrocławiu do innego miasta (prawdopodobnie do Lubina). Zgodnie z art. 20 z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora (tj. Dz. U. 2018 poz. 1799, z późn. zm.) interwencję w tej sprawie podejmuję na prośbę pracowniczek i pracowników Muzeum oraz wrocławianek i wrocławian zaniepokojonych wizją utraty tak ważnej instytucji kultury w naszym mieście.
Wrocławskie Muzeum Poczty i Telekomunikacji jest jedyną taką placówką w Polsce i jedną z niewielu w Europie. To muzeum o charakterze narodowym, które przechowuje i przekazuje wiedzę na temat sposobów łączności w naszym kraju od wieku XVI po wiek XX.
W pierwotnym zamierzeniu twórców MPiT zbiory Muzeum nigdy nie miały być ani resortowe, ani lokalne, ani regionalne, ani hermetyczne. Miały zawsze stanowić dobro wspólne narodu. Ta zasada i myśl towarzyszyła wszystkim pokoleniom muzealników tworzących Muzeum i budujących jego kolekcje, kolekcje, które cechuje różnorodność, interdyscyplinarność, bogactwo formy i treści, walory użytkowe i artystyczne.
Wśród zbiorów znaleźć można unikatowe dyliżanse pocztowe, historyczne mundury pracowników poczty, jedyny w Polsce zbiór sztandarów pocztowych, największą w Polsce kolekcję medali filatelistycznych i pocztowych, jedyne pozostałości po archiwum pocztowym
z czasów zaborów wytworzone przez Dyrekcję Generalną Poczt Królestwa Polskiego; unikatowe zbiory wyposażenia urzędów pocztowych z XIX i XX w., kolekcję stempli i pieczęci pocztowych od XVIII do XX w., najstarsze listy z okresu przedznaczkowego, w tym listy królewskie, wyjątkową kolekcję dokumentacji graficznej, fotograficznej, aktowej i artystycznej dotyczącej dziejów polskiej poczty i wiele innych eksponatów będących tylko u nas, tylko w tym wrocławskim muzeum.
Jest tu też najbogatsza w Polsce kolekcja 3,5 miliona znaczków pocztowych, zawierająca nie tylko wszystkie znaczki Poczty Polskiej, od pierwszego włącznie wraz z ich projektami (autorstwa najznamienitszych artystów), odmianami i unikatowymi egzemplarzami, ale również prawie milion znaczków zagranicznych z 326 administracji pocztowych.
Muzeum powstało równo sto lat temu, z darów przekazanych w ramach ogólnopolskiej akcji zbierania pamiątek związanych z historią poczty, telegrafu i telefonu. Uzupełniane było i jest do dziś donacjami ludzi, dla których zachowanie pamięci zbiorowej polskiego dziedzictwa narodowego jest bezdyskusyjne. Przeniesienie po II wojnie światowej Muzeum do Wrocławia, podyktowane brakiem odpowiednich lokali w zniszczonej stolicy, podkreśliło znaczenie naszego miasta na Ziemiach Odzyskanych oraz jego związek z Polską.
Do organizowania Muzeum w stolicy Dolnego Śląska przystąpili pasjonaci wywodzący się z wileńskiego i lwowskiego środowiska pocztowego, którzy poświęcili bez reszty swoje dalsze lata życia dla sprawy budowania jednej z pierwszych powojennych instytucji muzealnych we Wrocławiu.
Na siedzibę przeznaczono zabytkowy gmach Poczty Głównej, dawny Urząd Czeków Pocztowych (Postscheckamt) i jednocześnie pierwszy wieżowiec w Breslau. W tej prestiżowej lokalizacji, w pobliżu Muzeum Narodowego, Muzeum Architektury i Panoramy Racławickiej oraz w bliskości naukowych ośrodków Wrocławia, placówka działa do dziś.
Muzeum Poczty i Telekomunikacji we Wrocławiu jest co roku odwiedzane przez około 20 tysięcy osób, w tym mieszkańców naszego miasta, którzy przekazali Muzeum wiele swoich rodzinnych kolekcji, znaczków i dzieł techniki. Również w kwietniu 2020 r. Rada Miejska Wrocławia nadała alei znajdującej się przy siedzibie Muzeum imię Czesława Słani - światowej sławy artysty grafika i projektanta znaczków pocztowych, czym tylko potwierdziła nierozerwalny związek Muzeum Poczty i Telekomunikacji z naszym miastem. Należy podkreślić, że dzięki darom i zakupom Muzeum Poczty i Telekomunikacji jest obecnie największym na świecie posiadaczem spuścizny artystycznej Czesława Słani.
Przeniesienie Muzeum do Lubina to nie tylko znaczące zubożenie naszego miasta w dziedzinie kultury, utracenie ogólnonarodowego skarbca dziedzictwa polskiego zgromadzonego w Muzeum Poczty i Telekomunikacji, ale również strata doświadczonych pracowników i pracowniczek. Długoletni staż pracy i wieloletnie doświadczenie wielu z nich gwarantuje wysoki poziom merytoryczny obsługi Muzeum, poświęcenie dla sprawy muzealnictwa miasta Wrocławia, odpowiedzialność za dobro wspólne zgromadzone przez pokolenia muzealników oraz cyklicznie przygotowywanych wystaw tematycznych. Większość z nich nie będzie w stanie dojeżdżać do nowej lokalizacji, przez co nie zostanie zachowana ciągłość fachowej obsługi placówki. A przecież Muzeum to nie tylko same zbiory, to również profesjonalna wiedza pracowniczek i pracowników, którzy poświęcają Muzeum lata swojej pracy naukowej i edukacyjnej osiągając kolejne tytuły zawodowe muzealników. Muzeum to też miejsce pracy badawczej, gdzie działa największa w Polsce specjalistyczna pocztowo filatelistyczna biblioteka naukowa zawierająca wydawnictwa zwarte, druki, akcydensy i prasę w kilkunastu językach europejskich oraz zasoby archiwalne, które dają badaczom (filatelistom, historykom, regionalistom etc.) możliwość pracy na miejscu.
Wyrażam stanowczy sprzeciw wobec takich planów Urzędu Marszałkowskiego Województwa Dolnośląskiego.
Dlatego bardzo proszę Pana jako Przewodniczącego Sejmiku Dolnośląskiego o zagwarantowanie najwyższych standardów pracy i debaty Sejmiku Dolnośląskiego w tej sprawie. Liczę, że odbędzie się to w sposób transparentny i bez zbędnego pośpiechu w tak ważnym temacie. Liczę również, że jakiekolwiek decyzje związane z przyszłością Muzeum Poczty i Telekomunikacji we Wrocławiu będą uzgadniane z szerokim gronem mieszkanek i mieszkańców Wrocławia, pracowniczek i pracowników Muzeum oraz przedstawicieli Gminy Wrocław i Ministerstwa Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu, m.in. poprzez szereg posiedzeń komisji, spotkań oraz konsultacji społecznych, które powinny odbyć się w tej sprawie.
Wyrażam szczerą nadzieję, że Pan jako Przewodniczący Sejmiku Dolnośląskiego oraz wieloletni nauczyciel akademicki w Instytucie Telekomunikacji i Akustyki Politechniki Wrocławskiej poświęci szczególną uwagę sprawie Muzeum Poczty i Telekomunikacji we Wrocławiu.
Z poważaniem,
Małgorzata Tracz
Do wiadomości:
1. Cezary Przybylski - Marszałek Województwa Dolnośląskiego
2. Andrzej Jaroch - Przewodniczący Sejmiku Województwa Dolnośląskiego
3. Jacek Sutryk - Prezydent Wrocławia
4. Jarosław Charłampowicz - Przewodniczący Rady Miejskiej Wrocławia
Załącznik: